عقاب در تمام دوران ها نماد قدرت و قوت بوده و درنده می باشد. همیشه نمادگر پول قدرتمند می باشد. عقاب سمبل رب النوع دوران باستان، یعنی زئوس بوده است. در طول تاریخ و در بسیاری از تمدن ها این حیوان به عنوان سمبل قدرت،آزادی و اقتدار شناخته شده است. در زمان تمدن های روم، بیزانس و سلجوقیان،عقاب در اشکال متفاوتی نشان داده می شده است، به عنوان مثال می توان عقاب دو سر، عقاب با بال های باز یا با بال های بسته و اشکال متفاوت دیگری نظیر این ها را نام برد.با تصاویر عقاب اغلب در مناطق مسکونی مربوط به تمدن روم و سلجوقیان بیشتر روبه رو می شویم. همانطور که عقاب سمبل قدرت و آزادی تمدن ها بوده است،ممکن است در زمینه گنج ها نیز از تصاویر این پرنده استفاده شده باشد، در این حالت باید به برخی از نکات توجه داشته باشیم.تصویر عقاب باید در محل های مرتفع و صخره ای قرار گرفته باشد. این گونه سمبل ها گاه بصورت مجسمه این پرنده و گاه بصورت برجسته کاری بر روی سنگ ها هستند.

در هر دو حالت محل پنهان شدن گنجینه در چشمان عقاب پنهان شده است. اینگونه دفینه ها را می بایست در اراضی خاکی و محل های بازجستجو کرد.عقاب در تمام دوران ها نماد قدرت و اقتدار بوده است. در زمینه پول نیز این مطلب صادق است. این سمبل همیشه نشانگر پول زیاد می باشد. این گنجینه به احتمال زیاد اموال یک جنگجو یا فرمانروایی است که طرز استفاده از شمشیر رامی دانسته است.اگر بر بالای تصویر عقاب نقش صلیب نیز وجود داشته باشد، به احتمال بسیار این گنجینه متعلق به زمان روم یا بیزانس می باشد. و صلیب اشاره به دفینه دارد. میتواند مزار پادشاه باشد. اگر عقاب با بالهای باز به تصویر کشیده شده باشد، این ثروت پس از مرگ شخص و به منظور یادبود او دفن شده است. آن محل مزار شخص مورد نظر نیست اما با این حال اشیایی همانند شمشیر، نقاب قبر، کلاه خود جنگی،و غیره متعلق به او همراه پولهای او دفن شده است. اگر بال های عقاب بسته باشدو در حالت نشسته ، دفینه اش در غاری بسته می باشد.در مکانی که نماد عقاب وجود دارد، باید در داخل سنگ به دنبال دفینه بود.سنگ زیر پای عقاب نیز مهم می باشد. سنگ های اطراف باید با دقت بررسی شوند، سنگ های متفاوت باید کاوش شوند. جهت نگاه عقاب و یا جهتی که دمش نشان می دهد را باید جستجو کرد.به وسیله این تصاویر نمی توان تعین مسافت نمود اما به احتمال زیاد یک علامت صلیب یا یک غار در جهت نگاه چشمان عقاب وجود دارد. در جهت نگاه عقاب یک دشت مسطح یا بقایای شهری قدیمی وجود ندارد، حتما باید منطقه ای صخره ای باشد. درباره این موضوع سخنان و روایاتی نیز وجود دارد که نمی توان از صحت آنها مطمئن بود، با این حال ما این سخنان را در اینجا می آوریم:

– اگر بر بالای سر عقاب صلیب قرار داشته باشد آنجا مزار یک پادشاه یا شخصی صاحب قدرت است و به معنای سوگند و یا تأیید نیز می باشد.

– اگر بال های عقاب باز باشد آن محل یک مزار نیست بلکه مکان یا لوحه یادبودی است که برای شخص مورد نظر ساخته شده است.

– اگر در نزدیکی تصویر عقاب، قبر شخص مورد نظر قرار گرفته باشد، به همراه پیکر او اشیای شخصی اش ) همانند شمشیر، زره، و کلاه خود( نیز دفن شده است.

– اگر تصویر عقاب به شکل کنده کاری شده باشد، معنادار نیست و سمبل حکومتی می باشد و در اینجا باید به دنبال علایم کنده کاری شده دیگری بگردیم که آنهانیز ما را به مکان گنج راهنمایی خواهند کرد.مار نیز می تواند به عنوان نشان دوم وجود داشته باشد.

در مورد عقاب توجه کردن به این موارد نیز می تواند مفید واقع گردد:

الف) اگر در تصویر عقاب شیء گوی مانندی در میان پنجه های او قرار گرفته باشد،امکان دارد کهان تصویر نشان یک گورپشته)تل خاکی( باشد.

ب) اگر منقار بالایی عقاب بلندتر باشد، گنج پنهان شده را باید در طرف جلوی تصویر جستجو کرد، و در حالت عکس یعنی زمانی که نوک پایینی عقاب بلند باشدباید در پشت تصویر به دتبال گنجینه گشت.

ج) اگر چشمان عقاب بیش از حد معمول برجسته شده باشد در این حالت نیز بایداحتمال وجود گور پشته را در نظر گرفت.تصویر عقابی که سر آن خمیده و رو به پایین باشد، تصاویری برجسته هستند که دراجتماع های ارمنی- رومی و بخصوص در کلیساها و میادین شهرهای آنان قرار داده می شده است و مفهوم « سر سلجوقیان را خم کردیم »را به همراه داشته است.عقاب بر وجود قبر شاه نیز دلالت می کند و قالبا دفینه موجود در آن در دامنه کوه و در غار یا دخمه ای مسدود شده، می باشد.از نشانه های دیگر عقاب نیز به میتوان به موارد زیر اشاره کرد.

 نشانه عقاب در گنج یابی

۱-  وقتی دو بال عقاب بسته باشدروبروی دید عقاب درست آنطرف دره، سنگی خاص یا دهانه ای بسته شده، وجوددارد، از سمت راست یا چپ آن ، به طول یک و نیم متر باید حفاری کنید.

۲- وقتی عقاب در حال پرواز باشدهدف بر روی تپه یا بالای کوه مقابل می باشد و مستقیماٌ می بایست زیر آن محل را حفاری کنیم.

۳- وقتی دوبال عقاب کاملاً جمع شده و سرش کاملاً پایین باشد می بایست درست زیر همان محل را حفاری کنید.
۴- عقابی که بالهایش را جمع کرده و در جلوی منقار و پشت سرش دو جوغان وجود داشته باشدکم کردن مسافت بین دو جوغان از منقار تا پشت سر عقاب و سپس تقسیم عددحاصل بر طول سر تا گردن و سپس به همان سمتی که خمیدگی منقارش نشان می دهد، حرکت کرده و آنجا را حفاری نمایید.

 ۵- عقابی که بالهایش را جمع کرده و در وسط آن جوغانی باشدفصله بین جوغان تا انتهای پایین دم یا پاهای آن را محاسبه نموده و حاصل راتقسیم بر طول سرتا گردن کرده و به سمت منقارش حرکت کرده و سپس حفاری کنید.

 ۶- عقابی که به پایین نگاه می کنددفینه درست در محل نگاهش می باشد.

۷- عقابی گه به بالا نگاه می کند و بال هایش را جمع کرده است دفینه درست در بالای سر آن قرار دارد.

۸- عقابی که بالهایش نیمه باز باشند و آماده ی پرواز باشد از پشت سر تا زیر پرهای بالش را حساب کرده و به سمت منقارش رفته و حفاری نمایید.

۹- پرندگان شکاری دیگر نیز، تفسیر و راه حلی مشابه عقاب دارند با این تفاوت که حجم دفینه های دیگر پرندگان کمتر از حجم دفینه عقاب می باشد.

دول دول سنگ یا "سنگ دول دول" سنگی است که شبیه کله قند با هیبت یک اسب بوده و معمولا در مسیرهای مال روی قدیمی قرار می گرفته است.

ساختار این سنگ به صورت برجی کوتاه بوده که حداکثر تا ارتفاع دو متر هم دیده شده است و معمولا از سنگ و ملات ساروج مستحکم ساخته می شد و رنگ آن نیز، معمولا سفید یا شیری رنگ بوده و با دیگر سنگهای آن منطقه ، تفاوت داشته است. معمولا در بالای این سنگ، آثاری همچون صم اسب، حکاکی می نموده اند که البته گاهی به غیر از صم اسب. از نشانه های دیگری مانند جوغان یا نعل اسب نیز بهره می گرفتند. این قبیل آثار و نشانه ، در زمان ساسانیان رواج زیادی داشته و از آن، در مسیر یابی راههای مال رو ، استفاده میکردند تا در مسیر مال رو قدیم، کسی گم نشود . 

 ولی در این آثار نیز دفینه ای مستتر می نمودند تا در صورت لزوم از آن برای مقاصد دولتی استفاده نمایند. لذا معمولا دفینه آن را در داخل خود سنگ قرار می دادند و شکم یا پهلوی دول دول سنگ را، به صورت برجسته در می آوردند و دفینه را در داخل همان قسمت قرار می دادند به قسمی که گویی سنگ، حامله است.  در بعضی از این سنگها، یک پله یا سه پله هم طراحی می نمودند و روی پله نیز آثار جای صم اسب را، حجاری می کرده اند که در حالت یک پله، دفینه در زیر همان پله بوده و در حالت سه پله دفینه در پله وسطی (دومی) می باشد که در نوع آخر، اگر سه پله بصورت سه تخته سنگ بر روی هم باشند، آنرا سنگ سه سوار هم می گویند که این پله و پله ها معمولا برای استفاده شاه و حاکم و اشراف زادگان تعبیه می گشت تا در صورت لزوم، برای سوار شدن مجدد بر اسب و مرکب خویش، از آن سود ببرند.

باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که این نوع سنگ ها بعد ها و در دوران پس از اسلام، دول دول سنگ نام گرفته است تا توسط مردم ، تخریب و مورد دستبرد واقع نگردد! حتی در بسیاری از نقاط ، سنگهایی که دارای برآمدگی (سنگ حامله) بودند آنها را مقدس شمرده تا آنجا که زنان نازا برای گرفتن حاجت و حامله شدن به زیارت آن می رفته اند و  خود را به سنگ می مالیدند تا شاید حامله شوند!؟

ارسال شده توسط : AMIR

نشانه فوق، به ما می گوید که در سمت نگاه سردار قبر وی وجود دارد.

---------------------------------------

پاسخ به کاربران در نوبت پاسخ:

گنجگرام آکادمی گنج در تلگرام هم افتتاح شد.

جهت عضویت فوری و رایگان در کانال گنجگرام

کانال رسمی آکادمی گنج در تلگرام، لطفا کلیک نمایید.

https://telegram.me/ganjegram

چکیده
عقیده به معاد نگاهی بوده که مردم به مسئله مرگ داشتند و این یک اصل مشترک و واحد بین همه آدمیان در تمام دورانها و در سرزمینهای مختلف بوده است .در جوامع اولیه تصور روح و روان بسیار مبهم و پیچیده است . بشر نخستین اجداد و اموات خود را می پرستیدند و این پرستش نیاکان خالی از فکر بقایای روح نبود .ادامه و باقیمانده این باورهای دینی یکی از جریانهایی است که در تدفین های تابوتی و خمره ای و ... دخیل بوده است .

نوع تدفین در هر سرزمین و در هر تاریخی همواره نشانگر نوع عقاید ،آداب ، رسوم ،سنتها و باورهای یک قوم یا مردم آن سرزمین بوده است مطالعه تدفین در بررسی ها و مطالعات مربوط به مردم شناسی و شناخت جوامع ابتدایی و تاریخ تحولات آن بسیار موثر است. زیرا در طول تاریخ ، مرگ عامل مرموز و ناشناخته ای برای بشر بوده است که تنها راه شناخت وتجربه آن ، خوابها و خرافه ها ،داستانها و افسانه های خودساخته مردمان بوده است.

تدفین مردگان در عصر آهن